eindelijk samen

Een paar uur later, toen Jonas terug stilaan wakker werd, kreeg hij plots de schok van zijn leven. Hij lag niet meer alleen in het ziekenhuisbed! Naast hem, op het nachtkastje dat aan de rechterkant van het bed stond, leek het cafetaria eten dat Jente had meegebracht eerder bevroren dan warm. Gelukkig had Jonas toch niet echt honger, en had wel andere dingen te doen! Aan zijn linkerkant lag namelijk zijn privéverpleger in een diepe slaap. Hij was, toen hij met het eten terugkwam, op een slapende Jonas gebotst en was zelf ook een beetje moe. Hij besliste dus al snel bij Jonas in het bed te kruipen en zelf ook even een korte powernap te nemen. Jonas wist echt niet wat te doen. Op een of andere manier kon hij niet anders dan heel de tijd naar Jente te kijken, hij sliep zo schattig! Waarom hij het deed wist hij niet maar zonder nadenken vleide hij zich tegen Jente aan die daardoor even wakker werd, naar Jonas keek met een lach die je normaal alleen bij modellen ziet, en terug in slaap viel.
Alsof het afgesproken was werden Jonas en Jente plots samen wakker, elkaar nog steeds vasthoudend. Eerst leek het of ze het allebei wel leuk vonden tot Jente plots het bed uit stapte en verschrikt naar Jonas keek. "Sorry, ik ben alleen maar bij je komen liggen omdat ik moe was! Euh... Ik, ik kan beter naar huis gaan." Was het enige wat hij zei. Alsof hij zich plots realiseerde dat hij thuis nog eten op het vuur had staan dat nu aan het overkoken was, stormde hij het ziekenhuis uit en ging naar huis. Jonas begreep er niets van maar veel tijd om na te denken had hij niet, de dokter kwam namelijk net binnen.