Zo mooi als hun twee maand samen was, zo slecht ging het de weken erna. Yannick was heel de tijd bezig met het Roze Huis en Jonas ging als instructor cursus geven met Activak. Heel de week hadden ze elkaar amper gehoord. Tenzij je het ene smsje 's avonds meetelde. Toen Jonas terug kwam van cursus en hij stond de trappelen om Yannick eindelijk nog eens te zien kreeg hij te horen dat Yannick geen tijd had, problemen met zijn ouders ofzo. Het was toen dat een klein stemmetje in Jonas' hoofd wakker werd en zo luid het kon schreeuwde dat er iets aan de hand was. Jonas wist toen eigenlijk al dat die 7e hemel van hem op instorten stond en dat hij moest opletten niet helemaal naar beneden te vallen.
Eindelijk had Jonas nog eens een afspraak kunnen maken met Yannick. Deze keer niet op een romantische plek maar wel gewoon bij Yannick op zijn kot. Het leek wel alsof het -20 graden was, zo koud en afstandelijk deden ze tegen elkaar. Het was Yannick die uiteindelijk begond te vertellen. "Een paar weken voor ik jou leerde kennen had ik een vriend. Hij heeft me bedrogen en daarom zijn we uit elkaar gegaan." zei hij met een trillende stem. "Ik denk dat jij een manier was om hem te vergeten, nu weet ik dat dat helemaal verkeerd was." Jonas zijn hart bonste uit zijn lijf, terwijl hij goed genoeg wist wat er nu ging komen. "Ik heb veel nagedacht toen je op cursus was en eigenlijk ben ik nog niet klaar voor een relatie, het spijt me." Dat waren de laatste woorden die Jonas van Yannick hoorde. Alsof Jonas plots een marionet was die door iemand daarboven werd bediend stond hij op en liep hij naar buiten. Hij nam de bus en ging naar huis. Boven in zijn kamer aangekomen zette hij zijn muziek op, zo hard hij kon, zong eerst mee maar ging uiteindelijk over in een huilbui waarvan het einde nog niet in zicht was. Plots stopte de muziek... mooie liedjes duren niet lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten