Zo mooi als hun twee maand samen was, zo slecht ging het de weken erna. Yannick was heel de tijd bezig met het Roze Huis en Jonas ging als instructor cursus geven met Activak. Heel de week hadden ze elkaar amper gehoord. Tenzij je het ene smsje 's avonds meetelde. Toen Jonas terug kwam van cursus en hij stond de trappelen om Yannick eindelijk nog eens te zien kreeg hij te horen dat Yannick geen tijd had, problemen met zijn ouders ofzo. Het was toen dat een klein stemmetje in Jonas' hoofd wakker werd en zo luid het kon schreeuwde dat er iets aan de hand was. Jonas wist toen eigenlijk al dat die 7e hemel van hem op instorten stond en dat hij moest opletten niet helemaal naar beneden te vallen.
Eindelijk had Jonas nog eens een afspraak kunnen maken met Yannick. Deze keer niet op een romantische plek maar wel gewoon bij Yannick op zijn kot. Het leek wel alsof het -20 graden was, zo koud en afstandelijk deden ze tegen elkaar. Het was Yannick die uiteindelijk begond te vertellen. "Een paar weken voor ik jou leerde kennen had ik een vriend. Hij heeft me bedrogen en daarom zijn we uit elkaar gegaan." zei hij met een trillende stem. "Ik denk dat jij een manier was om hem te vergeten, nu weet ik dat dat helemaal verkeerd was." Jonas zijn hart bonste uit zijn lijf, terwijl hij goed genoeg wist wat er nu ging komen. "Ik heb veel nagedacht toen je op cursus was en eigenlijk ben ik nog niet klaar voor een relatie, het spijt me." Dat waren de laatste woorden die Jonas van Yannick hoorde. Alsof Jonas plots een marionet was die door iemand daarboven werd bediend stond hij op en liep hij naar buiten. Hij nam de bus en ging naar huis. Boven in zijn kamer aangekomen zette hij zijn muziek op, zo hard hij kon, zong eerst mee maar ging uiteindelijk over in een huilbui waarvan het einde nog niet in zicht was. Plots stopte de muziek... mooie liedjes duren niet lang.
zondag 4 december 2011
voor eeuwig en 2 maand
2 maanden... zolang leefde Jonas al in de 7e hemel. Het was, toevallig of niet, ook al even lang geleden dat Jonas en Yannick voor de eerste keer hadden gekust. Ze leken van toen af wel het koppel van het jaar en waren, ontdanks de drukke agenda's van de twee, onafscheidelijk.
Op de dag dat ze twee maanden samen waren vroeg Yannick om 's avonds naar een adres te komen in Essen. Meer uitleg had Jonas niet gekregen, alleen een "vertrouw me nu maar" kwam bij de uitnodiging die Yannick op dat moment aan Jonas gaf.
Toen Jonas die avond aankwam dacht hij eerst dat hij een verkeerd adres in zijn gps had ingetypt. Hij kwam uit bij een oude hangaar die door de sluiting van de suikerfabriek even verderop leeg kwam te staan. Maar na even te hebben getwijfelt als een kind dat steelt uit de koekjeskast en op dat moment aan zijn toekomende straf denkt, liep Jonas toch naar binnen.
Alsof hij voor de eerste keer hoorde dat de kerstman niet bestaat, zo hard schrok hij. Helemaal in shok en dan uiteindelijk met een glimlach op zijn gezicht waarvan je gedacht moet hebben dat zijn mond helemaal zou openscheuren als hij zich niet snel herpakte.
Zijn hart maakte een sprongetje en als hij kon was hij vanuit die 7e hemel nog een paar hemels hoger gesprongen. In het midden van de oude hangaar, die voor de verandering was versiert met wel 3000 lichtjes, stond de jongen van zijn dromen. Yannick nodigde Jonas uit om te gaan zitten aan de rijkelijk gevulde tafel. "Vanavond ga ik je verwennen, gewoon genieten is alles wat jij moet doen." was wat hij zei. Jonas smolt bijna, pas nu had hij ook door dat Yannick een heuse smoking aan had en dat hij daar nog mooier mee was dan dat hij normaal gezien al was. Hij zweef en kon maar één ding denken... "Yannick, jou laat ik nooit meer gaan!"
Op de dag dat ze twee maanden samen waren vroeg Yannick om 's avonds naar een adres te komen in Essen. Meer uitleg had Jonas niet gekregen, alleen een "vertrouw me nu maar" kwam bij de uitnodiging die Yannick op dat moment aan Jonas gaf.
Toen Jonas die avond aankwam dacht hij eerst dat hij een verkeerd adres in zijn gps had ingetypt. Hij kwam uit bij een oude hangaar die door de sluiting van de suikerfabriek even verderop leeg kwam te staan. Maar na even te hebben getwijfelt als een kind dat steelt uit de koekjeskast en op dat moment aan zijn toekomende straf denkt, liep Jonas toch naar binnen.
Alsof hij voor de eerste keer hoorde dat de kerstman niet bestaat, zo hard schrok hij. Helemaal in shok en dan uiteindelijk met een glimlach op zijn gezicht waarvan je gedacht moet hebben dat zijn mond helemaal zou openscheuren als hij zich niet snel herpakte.
Zijn hart maakte een sprongetje en als hij kon was hij vanuit die 7e hemel nog een paar hemels hoger gesprongen. In het midden van de oude hangaar, die voor de verandering was versiert met wel 3000 lichtjes, stond de jongen van zijn dromen. Yannick nodigde Jonas uit om te gaan zitten aan de rijkelijk gevulde tafel. "Vanavond ga ik je verwennen, gewoon genieten is alles wat jij moet doen." was wat hij zei. Jonas smolt bijna, pas nu had hij ook door dat Yannick een heuse smoking aan had en dat hij daar nog mooier mee was dan dat hij normaal gezien al was. Hij zweef en kon maar één ding denken... "Yannick, jou laat ik nooit meer gaan!"
Abonneren op:
Posts (Atom)